Dramat psychologiczny oparty na adaptacji książki Italo Svevo. Akcja filmu rozgrywa się na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych w Trieście. Młody człowiek z tzw. "dobrej rodziny" zakochuje się w ubogiej dziewczynie. Miłość ta zostaje bardzo źle odebrana przez najbliższe otoczenie bohatera. Powoduje to w nim wątpliwości, które
tylko, że w "Samotności" nie ma takiej siły wyrazu, nie jest tak sarkastycznie jak np u Bunuela (mam na myśli jego łabędzi śpiew - opus magnum); jest za to melodramatycznie, społecznie, a momentami kiczowato i niekonsekwentnie (zwłaszcza w drugiej połowie bohater zachowuje
się kretyńsko, ale nie towarzyszy temu...